دانشکده طب ایرانی: داروی امام کاظم جعلی است - هولی

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات تحصیل در استرالیا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی استرالیا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی استرالیا، بهترین مسیر را به سوی دانشگاه های استرالیا انتخاب کنید.

به گزارش فارس، در روز هایی بسر می بریم که ویروس کرونا سلامت جسمی و روانی افراد مختلف جامعه را متأثر نموده و جان تعدادی از هموطنان مان را گرفته است. در چنین شرایطی بازار تجویز دارو های مختلف از سوی افراد کارشناس و غیر کارشناس داغ است و جمع زیادی به شکلی سعی می نمایند راهی برای مقابله با این ویروس نشان دهند.

در این میان، موضوع مؤثر بودن داروی گیاهی با عنوان داروی منتسب به امام کاظم (ع) از جمله دارو ها و نسخی است از سوی بعضی هواداران طب سنتی مطرح شده است و این موضوع باعث شده تا در جامعه بسیاری این دارو را به عنوان داروی درمانگر این بیماری عنوان نموده و بعضا هستند افرادی که معتقد هستند با مصرف این دارو می توان از ابتلا به ویروس کرونا پیشگیری کرد.

جعفر شهشهانی درمانگر طب سنتی با اشاره به مؤثر بودن داروی امام کاظم (ع) در بالا بردن سیستم ایمنی بدن، بیان داشت:گروه های مختلفی از قم، مشهد و نقاط دیگر شیوه نامه طب سنتی و اثر گذاری داروی امام کاظم (ع) را تهیه کردند. گروه های طب اسلامی و سنتی این موضوع را به دانشگاه دفاع ملی نیز ارائه داده اند؛ البته فقط این دارو نیست.

شهشهانی در پاسخ به این پرسش که آیا شما این دارو را برای بیماران کرونا تجویز نموده اید؟، گفت: بنده این شربت را فقط برای بیماران کرونا نمی دهم بلکه 30 سال است استفاده می کنم و این برای تقویت سیستم دفاعی بدن است.

درمانگر طی سنتی بیان داشت: اگر سیستم دفاعی تقویت گردد فردی به کرونا مبتلا نمی گردد. بنده خودم به منزل بیماران کرونایی می روم و داروی امام کاظم را به صورت شربت می خورم.

برای آنالیز این موضوع و صحت و سقم کارایی و تأثیر این دارو در پیشگیری و درمان مبتلایان به کرونا با حسین رضایی زاده، رئیس دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دبیر ستاد طب ایرانی و مکمل کرونا، به مصاحبه نشستیم که اهم مطالب آن به قرار زیر است:

این دارو در کمیته علمی دارویی ستاد کرونا مطرح نشده است. وزارت بهداشت متولی یا متصدی برای امر مطالعات بالینی و صدور مجوز نیست بلکه متولی موضوع سلامت است و در این حوزه وظیفه اش نظارت است و خود نمی تواند مدعی دارویی گردد و خود نیز آن را ارزیابی نموده، تائید و به فروش برساند.

این دارو (داروی امام کاظم (ع)) داروی عامی محسوب می گردد، در منابع سنتی ما آمده است و لزوما این دارو طب اسلامی محسوب نمی گردد و در کتاب های طب سنتی ما آمده است؛ در یکی از این کتاب ها اشاره شده است که فرمولاسیون این دارو منتسب به امام کاظم (ع) است؛ یعنی سندیت روایی از آن سمت ندارد و در منابع طب سنتی اشاره شده و به همین خاطر به داروی امام کاظم (ع) مشهور شده است.

بعضا ممکن است فردی برای دریافت مجوز آن مراجعه نموده و یا ممکن است مراجعه ننموده باشد؛ اگر به تصویر این دارو نگاه کنید موارد استفاده از دارو را که می بینید از ساده ترین بیماری ها تا پیچیده ترین بیماری هایی که بشر با آن روبرو است را لیست نموده که این دارو همه آن ها را درمان می نماید.

واقعیت این است که چه مردم عادی که پزشک نیستند و چه جامعه علمی، نسبت به چنین چیزی حساس می شوند؛ یعنی در همان ابتدا یک بار منفی ایجاد می نماید که مگر می گردد دارویی همه بیماری ها را خوب کند و اگر قرار است بیماری ها را درمان کند، مدرکش کجاست؟ روی چه حسابی این دارو می تواند این کار را انجام دهد و کسی که ادعا می نماید باید مدرک و سند برای آن بیاورد.

در نتیجه یک داروی سنتی اگر خواسته باشد مطرح گردد، باید مدرک داشته باشد و بگوییم این دارویی که قبلا مجوز آن را گرفته ایم، در کارآزمایی های بالینی و یک مطالعه کنترل شده نشان داده ایم این دارو موثر است؛ بنابراین باید یک مدعی در این خصوص وجود داشته باشد؛ اینکه چرا این دارو مدعی خاصی ندارد دلیلش معین است. افرادی که در فضای مجازی این موضوع را ادعا کردند و بعد به شکل غیررسمی آن را فراوری نموده و غیررسمی آن را نیز می فروشند؛ یعنی یک بازار دارویی غیررسمی و از نظر قانونگذاری غیرقانونی یک بازاری ایجاد شده و افرادی ادعا می نمایند دارو رافراوری نموده و می فروشند. همه این ها غیرقانونی محسوب می گردد و در همه جای جهان این قانون وجود دارد.

حال، چرا این فرد نمی آید ادعای خود را ثابت کند؟ در درجه اول این است که باید این فرد یک شخصیت حقوقی داشته باشد و در یک شرکت دارویی دارو را پخش کند که بعضا این آقایان چنین شرکتی را دارند و ما شرکت ها و اسامی آن ها را می شناسیم، اما چون این کار ها زمان بر و هزینه بر هستند، گاهی فکر می نمایند اگر چیزی را صرفا با ادعا و توسل به حریم و قداستی که در پسوند اسلامی است مطرح نمایند مردم نیز اعتماد می نمایند و با نیت پاک آن را تهیه می نمایند.

مثلا می گویند برای چه ما انرژی و زمان هزینه کنیم. وقتی به طور مثال بنده ادعا می کنم و دیگران نیز ادعایم را می پذیرند، پس بگذار من داروی خود را بفروشم؛ یعنی آن ها که می توانند و شرکت دارویی هم دارند نمی آیند این کار را بنمایند.

در ستاد طب ایرانی مربوط به کرونا فراخوانی به سراسر کشور اعلام کردیم و گفتیم افرادی که ایده و ادعایی دارند که ترکیبی از ترکیبات گیاهی و سنتی و طبیعی می تواند روی علائم و شدت بیماری مؤثر باشند، به ما اعلام نمایند.

بیش از 200 ایده به ما رسید و ما این ها را هدایت کردیم. روال کار این است که یک نفر باید با پزشک متخصص یا عضو هیأت علمی دانشگاه مرتبط گردد و آن فرد برای این کار پروپوزال می نویسد؛ یعنی طرح پیشنهادی در قالب علمی که همه جهان آن را قبول دارند و مراحلی که در ابتدا به آن اشاره کردم را می گذارند.

کد اخلاق و کد کارآزمایی بالینی می گیرند و بر روی بیماران به شکل داوطلبانه تست می نمایند؛ یعنی بیمارانی که حاضرند یک داروی طبیعی در کنار درمان رایج را استفاده نمایند؛ کاری که چینی ها زودتر از ما انجام دادند.

از این بیش از 200 مورد ایده، کمتر از 60 مورد حاضر شدند تا برای ما پروپوزال بنویسند؛ یعنی با فردی آغاز به همکاری نمایند. وقتی یک نفر برای پروپوزال فعالیت می نماید، فرد یک قواعدی دارد؛ یعنی فرد باید بگوید که فرمولش چیست.

در بسیاری از این ادعا ها که وجود داشت، افراد راجع به اینکه اصلا فرمول آن ها چیست و چه چیزی را می خواهند به بیمار بدهند چیزی نمی گفتند و بیان می کردند این یک رازی برای خودمان است.

خب! این اولین اصل غیراخلاقی و غیرعلمی است. مثلا اگر بنده قرار است مجری یک طرحی باشم چه چیزی را می خواهم به مردم بدهم. ساده ترین اتفاقی که قرار است بیفتند و یک تفکر بسیار عامیانه است، این است که می گویند داروی گیاهی اگر خاصیت نداشته باشد، عارضه ای هم ندارد، اما باید گفت حتما می تواند عارضه داشته باشد و مهمتر از داشتن عارضه، در بیماران خاص می تواند تداخل دارویی داشته باشد.

ممکن است ما دارویی بدهیم که ظاهرش خیلی ساده است، اما همان داروی ساده با دارویی که فرد استفاده می نماید تداخل جدی داشته باشد. بیماری را تشدید نموده یا عوارضی که نمی شناسیم را ایجاد کند. از 200 مورد ایده کمتر از 60 مورد حاضر شدند این راستا را طی نمایند و در نهایت 17 مورد آن ها توانستند کد اخلاق و کارآزمایی بالینی دریافت نمایند.

چینی ها با تجربه بیشتر، در نهایت ادعایی که در حوزه طب سنتی و گیاهی و دارویی خود داشتند این بود که بیمارانی که در بیمارستان بستری می شوند و هر دو درمان سنتی و رایج را هم دریافت می نمایند، کیفیت زندگی بالاتری دارند، مرگ و میر کمتری داشته و زودتر مرخص می شوند.

اما هیچ ادعایی مبنی بر اینکه مثلا توانسته ایم دارویی را پیدا کنیم که بیماران مبتلا به کرونا فقط آن دارو را استفاده کند یا با آن دارو می توان شیوع بیماری را کنترل کرد، نداشته اند. حالا واقعیت این است که در این عرصه صحیح این بود که اگر فردی حقیقی یا حقوقی که برای این دارو از قبل مجوز گرفته باشد، بیاید و بر اساس یک داروی رسمی مجوزدار تقاضای مطالعه بالینی بدهد؛ البته لازم نیست تقاضا بدهد؛ چرا که در هر یک از شهر های ایران پزشک متعهد با تفکرات دینی و مذهبی داریم که البته همه پزشکان ما این طور هستند.

حالا بعضی از پزشکان گرایش مرتبط با طب سنتی و ایرانی نیز دارند و حاضر بودند برای انجام این مطالعات یاری نمایند؛ کما اینکه پزشکان ما برای بقیه مطالعات نیز این همکاری را نموده اند. البته این درخواست وجود نداشت؛ یعنی کسی نیامد و بگوید این دارویی را که قبلا مجوز آن را برای یک داروی سنتی گرفته ام، شما بیایید و روی آن مورد مصرف شخصی درج کنید و بگوییم این دارو می تواند به بیماران یاری کند.

مثلا در تصویر این دارو تنها ترکیبی که به آن اشاره نموده، پودر رازیانه است؛ در حالی که در این ترکیب، ترکیبات زیادی وجود دارد. از نظر اصول انسانی، اخلاقی و ارزشی و هر طور که به موضوع نگاه کنیم، این پنهان کاری ها نیز غیراخلاقی است. به این دلیل که بنده نوعی که می خواهم از این دارو استفاده کنم، اگر به یکی از ترکیباتی که در داخل داروست آلرژی داشته باشم و دچار تنگی نفس شوم، دچار مشکل شده و شاید جان خود را از دست بدهم.

حالا ما این موضوع را کاملا نمی نویسیم؛ در حالی که مگر این موضوع در همین کتاب هایی نیست که صاحبان آن کتاب نوشته اند و اکنون درگذشته اند. آن ها به قاعده اخلاقی خودشان در کتاب آن را نوشته اند و پنهان نکردند، ما آن کتاب را می خوانیم، اما فرمول آن را پنهان می کنیم.

به هر حال شفاف بودن موضوع به دلیل مسائل اخلاقی و علمی الزامی است؛ حالا بعضا دوستان ما همین موضوع را هم پنهان می نمایند. از نظر ترکیبیاتی که در این دارو وجود دارد؛ مثلا آموله ها یا خانواده شیرین بیان، رازیانه و یا ترکیبات مشابهی که در این دارو وجود دارد؛ اینکه می توانند این ترکیبات سیستم ایمنی را تقویت نمایند و مقاومت بدن را بالا ببرد در آن شکی نیست، اما اگر شما در اینترنت نیز سرچ کنید، صد ها گیاه می شناسید که می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند، اما آیا همه این دارو ها مثلا در یک شرایط خاص و یک بیماری می توانند این کار را بنمایند؟

خب! این چیزی است که نمی دانیم؛ والّا داروی مفید در اطراف ما بسیار است، اما آیا همه این دارو ها می توانند درباره یک بیماری به ما یاری نمایند؟ در نتیجه این چیزی است که احتیاج به پژوهش و مطالعه علمی دارد.

از بین بیش از 200 ایده که به دست ما رسیده در مورد داروی امام کاظم (ع) یک مورد هم به دست ما نرسیده و این دوستان اصلا موضوع را مطرح نکردند؛ به نظر می آید واقعیتی است که ادعای آن ها سر جای خودش است و از طرف دیگر نیز محصول را می فروشند و می گویند چه احتیاجی به طرح کردن موضوع است. ما که محصول خود را می فروشیم و مردم نیز به حرمت و تقدسی که اسامی آن ها دارند اعتماد می نمایند و این یک سوءاستفاده از عقاید است.

البته اینکه این یک ترکیب خوبی است در آن شکی نیست، اما اینکه واقعا می توان از آن استفاده نموده و درمان رایج را ترک کرد، یا اینکه مثلا بنده از این دارو استفاده کنم و بگویم ایمن می شوم و دیگر مسائل بهداشتی را رعایت نکنم، مطرح می گردد. ما در آموزه های اسلامی این چنین مسائلی نداریم؛ یعنی سنت الهی است که هر چیزی از راستا و مجرای خود باشد.

یکی دو داروی گیاهی دیگر هستند که فکر می کنم تا یکی دو ماه آینده وارد بازار شوند و آن ها بر اساس شواهد علمی که از سال های پیش روی آنفلوانزا، مرس یا سارس، آنفولانزای خوکی و یا پرندگان کار شد نشان داده بودند آن ویروس را می توانند کنترل نمایند

اگر این روایت درست بوده و منسوب به حضرت امام کاظم (ع) هم باشد که این نیز محل تردید بوده، اما قابل احترام است؛ به عنوان یک ایده ای که حکمای ما در کتاب های خود آورده اند؛ همان تفکری که حکمای ما به آن احترام گذاشتند، آن تفکر نیز به ما اجازه نداده اصول اجتماعی، فاصله گذاری و ماسک را رعایت نکنیم؛ یعنی بی احتیاطی کنیم؛ به عبارتی به ما گفته که باید به چنین شرایطی نیز توجه کنیم.

هیچ مستند علمی برای آن نداریم؛ یعنی نه می توان آن را رد کرد و نه تائید.