(ویدئو) درگذشت ابوالفضل شاه کرم و پیغام پرویز پرستویی - هولی

سمانه شاه کرم، دختر این بازیگر در تبادل نظر با ایسنا درباره دلیل فوت او شرح داد: حدود 20 روز پیش پدرم به دلیل مسائل کلیه در بیمارستان بستری شد و در ادامه به دلیل تورم شدید در ناحیه شکم به آی سی یو منتقل شد . سپس به دلیل پارگی اثنی عشر تحت عمل جراحی نهاده شد.

او ادامه داد: پدرم چند روزی در آی سی یو بستری بود و بعد به بخش عمومی منتقل شد و همه چیز خوب پیش می رفت بود تا اینکه دوباره تورم شکم شروع و معین شد ریه اش آب آورده است و از روز سه شنبه هفته پیش بتدریج هوشیاری اش هم کم شد.

به گفته او، این بازیگر بامداد روز چهارشنبه دوباره تحت عمل جراحی نهاده شد که به مراتب سخت تر از عمل قبلی بود. چراکه در این مدت تنها ده درصد ریه او کار می کرد و تنفسش با دستگاه انجام می شد .

این بازیگر امروز، دوشنبه 31 خرداد ماه حدود ساعت 6 صبح از جهان رفت.

سمانه شاه کرم درباره زمان خاکسپاری پدرش شرح داد: احتمالا خاکسپاری فردا انجام گردد و ایشان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده خواهد شد ولی فعلا در پزشکی قانونی هستیم زیرا طبق اعلام بیمارستان، دلیل فوت پدر، ایست قلبی است اما این موضوع باید در پزشکی قانونی تایید گردد.

ابوالفضل شاه کرم متولد سال 1334 بود که در بیش از 50 اثر نمایشی و چندین فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی بازی کرد.

بازی در نمایش هایی همانند کوچ،غربت، چشم در برابر چشم، میلاد، شبی در حلبی آباد و فیلم های سینمایی مارمولک، خرس، مهمان داریم و هم مجموعه های تلویزیونی امام علی، خاک سرخ، آشپزباشی و ... بخشی از کارنامه هنری این بازیگر است.

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

پیغام پرویز پرستویی

پرویز پرستویی که یکی از بازیگران نزدیک به او بوده و سال ها با هم دوستی دیرینه ای داشتند، در صفحه اینستاگرامی اش به قولی با دوست و همکار قدیمی اش وداع نموده است.

ابوالفضل عزیزم؛ مظلوم؛ بی ادعا

الآن میتونم دقیقاً درک کنم که چه آروم خوابیدی؛ که مزاحم کسی نشی؛ بی سروصدا... همونجور که سر صحنه های تئاتر، قلدر و قدرتمند می درخشیدی. ولی پشت صحنه و تو کوچه و خیابون افتاده حال راه میرفتی؛ هیچ وقت ندیدم خودنمایی کنی.

هیچ وقت شکم باره نبودی؛ هیچ وقت ادعا نداشتی؛ ولی همواره مظلوم بودی و بودی.

خودت میدونی چقدر تمام تهران و کوچه پس کوچه هاش و شب و روز پیاده گز کردیم؛ نصف نون بربری و رو خالی خالی با لذت خوردیم و آخ نگفتیم؛ همواره بهت میگفتم تو یه بچه فتحی هستی (مهدی فتحی).

قدرتمند در بازی؛ آخه تو چی کم داشتی؟ قیافه؟ نفوذ در چشم؟ میمیک صورت؟ قدرت بازی؟

تو هرآنچه که باید یه بازیگر خوب داشته باشه داشتی؛ فقط چون مظلوم بودی و همواره پا رو حقت گذاشتن و گفتی ولش کن بیخیال؟

خیلی جهانی نامردیه؛ تا بوده همین بوده... ولی حیف که تو هم اونجور که باید دیده نشدی. حقت بالاتر از خیلی ها بود و هست که فقط دارن جولون میدن.

کاش بلد بودی پُز بدی؛ کاش حرافی بلد بودی؛ این همه حقت و خوردن از خودی و ناخودی؛ ولی دم بالا نیاوردی.

چقدر با وانت ریکا فروختیم؛ چقدر مکرومه بافتیم؛ چقدر آواز خوندیم؛ چقدر خندیدیم و خندوندیم اطرافیانمون و...

چه سفرهایی که نرفتیم؛ با چه خطرهایی که در کوه روبرو نشدیم؛ خلاصه هرچی بگم کم گفتم.

راستی آقای داود میرباقری، یادت هست چقدر بهت گفتم هوای ابوالفضل و در مختارنامه داشته باش.

چقدر گفتم در سلمان هواش و داشته باش؛ چرا زود همه چی یادمون میره؛ چرا گذشته هامون و یادمون میره.

مهم نیست ابوالفضل جان بخواب برادر، بخواب؛ لعنت به این حواشی و پشت صحنه های مثلاً جهانی هنر که آدمی مثل تو باید اینجوری مظلوم بره.

نمیشه 50 سال رفاقت و تو پُست خلاصه کرد؛ من میتونم درمورد مظلومیت تو یه کتاب بنویسم؛ انشاالله اومدم پیشت دوباره خودمون و مرور می کنیم؛ که چه زندگی رو گذروندیم...