3 سال پیش نصف پاداش را می دادند ارزشش بیشتر از الان بود - هولی

بعد از سه سال بالاخره پاداش های ناچیز تیم ملی فوتسال زنان را واریز کردند آن هم با کسر مالیات. این مبلغ به حساب شما هم آمده است؟

بله برای همه واریز کردند.

آن طورکه می گویند مبلغی که به حساب کادر فنی آمده خیلی کمتر از 19 میلیون و 800 است و چیزی حدود 14 میلیون برای مربیان واریز شده. برای شما هم همین مبلغ واریز شده است؟

نه برای من به اندازه ملی پوشان واریز کردند؛ اما فکر می کنم یک اولویت بندی برای پرداخت پاداش ها در نظر گرفتند که سرپرست وقت تیم بیشتر از این موضوع اطلاع دارد. این احتمال وجود دارد که بعضی از اعضای کادر فنی کمتر از ما پاداش گرفته باشند.

نظر شما در این رابطه چیست. واقعا الان دیگر بحث این نیست که چرا پرداخت این 22 میلیون، سه سال طول کشید. بحث سر تبعیض و توهینی است که به اعضای این تیم شده است....

ببینید من می خواهم قدری کلی تر دراین باره صحبت کنم. این داستان آن قدر لوس شده که نمی خواهم آن را شخصی کنم. بحث پرداخت پاداش و تعهدات شخصی نیست که ما بخواهیم آن را به فرد خاصی نسبت بدهیم. فدراسیون یک مؤسسه حقوقی است و این دین به گردنش هست که به تعهداتش عمل کند. پاداش تیم ملی فوتسال مصوبه هیئت رئیسه فدراسیون بوده. ما که برای نایب رئیس فدراسیون کاپ قهرمانی نگرفتیم که الان بخواهیم از او گلایه داشته باشم. البته که جای تشکر دارد، نایب رئیس جدید فدراسیون بعد از دو ماه حضورشان در فدراسیون فوتبال، جوایز را پرداخت کردند؛ اما حرف من این است که ما باید با سیستم طرف باشیم نه شخص خاصی. این افتخار متعلق به مردم ایران است. نفرات هم اگر عوض بشوند این کاپ قهرمانی در فدراسیون می ماند. در نتیجه ما باید پاداش هایمان را از فدراسیون فوتبال مطالبه کنیم نه شخص خاصی. چرا کسی از هیئت رئیسه نمی پرسد چرا به مصوبات خودش عمل نکرده است. من اتفاقا می خواهم بار را از دوش کمیته بانوان بردارم. نباید این همه هجمه را به یک نفر وارد کنیم. هجمه را باید به فدراسیون فوتبال وارد کنیم. اگر نفراتی مسئولیت دارند، بروند و نفرات جدید بیایند، نافی این نیست که تعهدات قبلی ادا نشود.

گلایه و ناراحتی ملی پوشان واقعا بجاست، اما متأسفانه هیچ مقام مسئولی به آن ها اهمیتی نمی دهد.

بله، ناراحتی آن ها از شخص خانم موسوی که در کوتاه مدت مسئولیت گرفتند، نیست. ناراحتی آن ها از سال ها تبعیضی است که مشاهده کردند. الان مسئله این نیست که چرا دو میلیون از پاداش هایشان کم شده. بحث تبعیض هاست. هیچ کس به دنبال حقوق برابر این تیم با تیم مردان نیست. همه ما می دانیم شرایط دو تیم با هم برابر نیست، اما این تبعیض اگر خیلی فاحش باشد، نتیجه اش عدم اعتماد بین طرفین می شود. اگر نصف این مبلغ را سه سال پیش می دادند، بهتر از این بود که بعد از سه سال بدهند. سه سال پیش سکه سه میلیون تومان بود. با 22 میلیون می شد هفت تا سکه خرید الان، اما با 20 میلیون دو تا سکه می توانی بخری. این پول دیگر ارزشی ندارد. ای کاش جوری این پاداش ها پرداخت می شد که جای گله و ناراحتی وجود نداشت. متأسفانه هنوز پاداش های ارزی هم که برای قهرمانی ما در نظر گرفته اند پرداخت نشده است. بعد از مسابقه قرار بر این شد مبلغی را به صورت دلار به تیم پاداش بدهند، اما، چون در سفر محدودیت ارزی داشتیم، کادر فنی گفت اول این هدیه را به ملی پوشان بدهند، بعد که به تهران رسیدیم، جوایز خودشان را بگیرند. از آن زمان تا به امروز هنوز این طلب را به کادر فنی نداده اند. حتی هنوز بخشی از جایزه دلاری بچه ها هم مانده که آن را پرداخت نکرده اند.

فدراسیون قبلی استاد بدهی بوده کلا!

به هر حال اتفاقی است که افتاده. باید قانونی در فدراسیون تصویب بشود که درباره دیرکرد پاداش و حقوق ها به آن استناد شود نه اینکه این طور برخورد شود. اگر بچه ها این 22 میلیون را به موقع گرفته بودند، حداقل آن را به یک زخمی زده بودند. ناراحتی آن ها هم به خاطر این کم لطفی هاست. نشد این بچه ها گله ای بکنند، یک نفر دست مهری بر سر آن ها بکشد. فقط آن ها را کوبیدند و موضع گرفتند.

شرایط خودتان در کویت چطور است؟

فعلا مشغول دورکاری هستیم. تمرینات را به صورت آنلاین به تیم ملی می دهم. مسابقات لیگ را در این مدت داشتیم که با وجود کرونا برگزار شد. الان، چون ماه رمضان است قدری محدودیت برای برگزاری تمرینات داریم. قبل از افطار که نمی توانیم تمرین بگذاریم. بعد از افطار هم، چون منع تردد از ساعت هفت شب اجرا می شود، نمی توانیم اردو داشته باشیم. دنبال این هستیم که مجوز برگزاری تمرینات را بگیریم، اگر هم ندادند تمرینات را آنلاین ادامه می دهیم تا ماه رمضان تمام شود.

اوضاع کرونا در کویت چطور است؟

اینجا هم کرونا وجود دارد، اما مثل ایران نیست. برای تیم های ورزشی همه واکسن زده اند و برنامه ها در جریان است.

خودتان هم واکسن زده اید؟

بله، واکسن فایزر زدم.

از زمانی که شما مسئولیت فوتسال زنان کویت را بر عهده گرفتید، سه سالی گذشته. شرایط به نسبت قبل باید خیلی تغییر کرده باشد؟

فوتسال در این کشور نوظهور است. به هر حال ما هنوز ابتدای راه هستیم. شرایط تیم کویت با ایران کاملا متفاوت است. کار نکرده زیاد دارد. من از سپتامبر 2018 که به اینجا آمدم تا به الان سه دوره مسابقات لیگ را برگزار کردیم. هر دوره نسبت به دوره قبل شرایط خیلی بهتر شده است. توانستیم این را جا بیندازیم که به چه میزان از بازیکنان خارجی استفاده کنند که از آن ها کسب تجربه کنند. به همان اندازه از فرصت های داخلی استفاده کردیم. تیم ها کم کم دارند شکل و شمایل حرفه ای پیدا می کنند.

خیلی ها معتقدند ورود بازیکنان ایرانی به لیگ فوتسال کویت هم به خاطر حضور شما در این کشور است.

باشگاه ها که خودشان مستقل عمل می کنند و من هم با فدراسیون و تیم ملی هستم؛ اما اگر چنین نگرشی باشد، این برای من جای شادی است؛ اما من مستقیم نقشی در این موضع نداشتم. به هر حال بچه های ایران و فوتسال ما شناخته شده هستند. ایران به کویت هم نزدیک است و دو کشور اشتراکات فرهنگی زیادی با هم دارند. نقل و انتقال بازیکن کار سختی نیست.

بازی های لیگ قهرمانان آسیا را هم که حتما دنبال می کنید. نظرتان را درباره این مسابقات و دیدار امروز استقلال با الدحیل می گویید.

به شدت دنبال می کنم. این روز ها هم بی کار هستم و بازی ها را دقیق می بینم. امسال سال شاد کننده ای برای ما بود. شروع خوبی داشتیم امیدوارم پایانش هم خوش باشد. ما در ورزشمان نیاز به تداوم و استمرار داریم. اینکه بتوانیم تا آخر خوب باشیم و از اتفاقی بودن مسائل جلوگیری کنیم. ان شاءالله بتوانیم از گروه خودمان صعود کنیم و به مراحل نهایی برسیم. فکر می کنم وقتی مسابقات متمرکز باشد، بازیکنان بیشتر تحت کنترل کادر فنی هستند. متأسفانه ما در ایران، چون همیشه در حال تغییرات مدیریتی کادر فنی هستیم، در درازمدت از این قضیه ضربه خوردیم. امسال وقتش است که یکی از تیم های ما قهرمان آسیا شود. هیچ کس فکر نمی کرد استقلال دو تا بازی اولش را ببرد. بازی با الدحیل هم سخت خواهد بود. اگر استقلال قهرمان آسیا شود، تمام خاطرات تلخ این چهار، پنج سال گذشته را پا کرده است.