خلیج فارس و اسنادی معتبر برای اثبات نام فارسی آن - هولی

راه آبی بین فلات ایران و شبه جزیره عربی از سال 600 قبل از میلاد خلیج فارس نامیده می شد. این محل یکی از معدود مکان های دنیا است که اسنادی از جمله نقشه های تاریخی در رابطه با اسمش دارد. مورخ بزرگ، هرودت (پدر تاریخ، 500 قبل از میلاد) و جغرافی دان بزرگ بطلمیوس (پدر جغرافی، 200 بعد از میلاد) بارها به این نام اشاره نموده اند. در واقع این محل میراث مشترک بشر است و در تمام متون تاریخی- جغرافیایی قدیمی نقشه برداران و مسافران مسلمان و مسیحی از جمله مارکوپولو، اراتوستن، ابن رشید، اصطخری، ابوریحان بیرونی، ادریسی و... نام خلیج فارس آمده است.

اسناد زیادی در خصوص خلیج فارس وجود دارد به مقدار ای که حتی صدها کتاب برای نمایش آن ها کافی نخواهد بود. این منطقه برای نیروهای استعماری سابق نقش حیاتی و ضروری داشته است، چراکه از این طریق سلاح هایشان را به منطقه می فروختند و در عوض منابع غنی ای از نفت و گاز این کشورها را می گرفتند که تهدیدی هم برای صلح دنیای بود.

تغییر این نام غیر متمدنانه و غیر علمی است و خلاف بخشنامه سازمان ملل متحد به عنوان بالاترین منبع قانونی دنیا، است. باید از هر نام دیگری برای خلیج فارس اجتناب گردد، چراکه نام جغرافیایی استاندارد آبراه بین ایران و عربستان خلیج فارس است.

منابع انرژی خلیج فارس و موقعیت استراتژیک منطقه عواملی هستند که بعضی سیاستمداران از نام های جایگزین برای خلیج فارس استفاده می نمایند و باعث اختلاف های سیاسی، نژادی و مذهبی در منطقه می شوند.