پرسپولیس، شریک یک حکایت تلخ؛ شما هزار سال پیش فینالیست آسیا نبودید - هولی

با ما همراه باشید تا با بهترین تور ویتنام با یکی از بهشت های روی زمین آشنا شوید و زیبایی های هوشی مین و هانوی را در سفر دلپذیری تجربه کنید.

پرسپولیس یک پیروزی بزرگ مقابل الشارجه را بار دیگر از دست داد تا هفته دوم را با دستیابی به تنها یک امتیاز و قعرنشینی در جدول سرانجام دهد.

به گزارش ایلنا، من اکنون در 26 می 1999 هستم، چون مجبور بودم بازی شارجه - پرسپولیس را از اپلیکیشن آنتن با گزارش عباس قانع ببینم و حالا حس تماشاگری را دارم که آن چند دقیقه وقت اضافه بازی منچستر یونایتد - بایرن مونیخ، 90 دقیقه برایش تکرار شده است اما این یک حس جعلی است، انگار یکی هیجان تقلبی به من فروخته باشد.بازی شارجه - پرسپولیس اما فارغ از این هیجان جعلی، باشکوه و تماشایی بود.

هر دو تیم انگار از شکست در هفته اول لیگ قهرمانان آنچنان رنجیده بودند که حتی گل های شان با ضربات مرگبار به ثمر می رسید. آن لجاجتی که در صحنه گل ها بود، بیش از هر حس دیگری به چشم می آمد.پرسپولیس در تمام دقایق بازی بلد بود هیجان بازی را حفظ کند. اگرچه هر بار بعد از گل زدن، از حریف عقب افتاد اما این پرسپولیس بود که هرگز از تب و تاب نیفتاد. پرسپولیس دیشب همه چیز را در اختیار داشت برای اینکه برنده باشد اما این همه چیز شامل گل های بیشتر در نیمه دوم نشد.

پس از آن شکست تلخ در هفته اول لیگ قهرمانان، پرسپولیس برای چیزی جز پیروزی به استادیوم شارجه نرفته بود. قرمزها دیشب دامنه گسترده ای از فوتبال خود را نمایش دادند. به معنی دیگر به هر دری زدند، 2 بار هم برنده شدند اما برای بار سوم شاید لازم بود پرسپولیس به جای آن همه هیجان، کمی آرام تر و دانسته تر بازی کند.

یحیی گل محمدی توانسته بود تیمش را برای اداره بازی با سرعت بیشتر آماده کند، توانسته بود کنترل بازی را در دقایق هیجان انگیز به دست خود بگیرد اما گل زدن در بازی هایی که بازیکنان پی در پی در هیجان هستند، به دقتی بیشتر از همواره احتیاج دارد.

پرسپولیس در نیمه اول، وقتی آرامش بیشتری داشت آسان تر به دو گل رسید اما وقتی در نیمه دوم بازیکنان تصور کردند عقربه های ساعت در حال دویدن هستند، پرسپولیس از دقت خود کاست و به عجله اش اضافه کرد. بین بازی عجولانه و بازی سریع، بین حملات شتابزده و حملات سریع فاصله عمیقی وجود دارد و تیم یحیی گل محمدی دچار نوع اول شده بود.پرسپولیس هنوز نمی داند با آنتونی استوکس باید چکار کند. استوکس به عنوان بازیکنی که به زمین بیاید و نتیجه را تغییر دهد، شاید بهترین گزینه نباشد. او در فرصت های بیشتر و وقتی بازی را بهتر بشناسد و از بین فرصت های بیشتر، چه بسا مؤثرتر خواهد بود.

پرسپولیس در دفاع حق ندارد اینچنین ولنگار باشد. 4 گل خورده در دو بازی از لیگ قهرمانان آسیا نشان می دهد که باید نگران خط دفاع بود. دیشب دو گل از این 4 گل را شارجه ای به ثمر رسانده که خود در همین هفته های اخیر کم نباخته است. پرسپولیس در لیگ برتر در 19 بازی 9 گل خورده و حالا باید در لیگ قهرمانان آسیا از خط دفاع خود گله مند و متعجب باشد. پرسپولیس دیشب به قعر جدول گروهش سقوط کرد و این یعنی صعود کار آسانی نیست. برای تیمی که نه هزار سال پیش، بلکه یک فصل پیش فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه نموده، نباید فصل تازه ناامیدکننده آغاز می شد اما این اتفاق بدی است که اتفاق افتاده و گل محمدی حالا می فهمد داستانی پر پیچ و خم در انتظارش است. پرسپولیس برای نجات خود راه سختی پیش رو دارد و چه تلخ که این البته حکایت تمام تیم های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیاست.