هوش مصنوعی چگونه نحوه عملکرد دانشگاه ها را بهبود می بخشد
به گزارش هولی، به گزارش خبرنگاران به نقل از تایمز، نیک جنینگز معاون و رئیس دانشگاه لافبورو Loughborough University انگلستان می گوید هوش مصنوعی به استادان و دانشجویان در تحقیقات و آموزش یاری می نماید تا شکوفا شوند.
جنینگز می گوید که این ارزیابی احتیاج به بازنگری دارد، اما ChatGPT نشان داده است که استادان می توانند با استفاده از آن فرآیندها را ساده نمایند، تدریس را بهبود بخشند و همکاری های دانشگاهی را توسعه دهند.
وی می گوید: من تمام زندگی حرفه ای خود را صرف تحقیق در خصوص هوش مصنوعی (AI) نموده ام. اکنون که یک معاون آموزشی هستم، اغلب در خصوص تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر دانشگاه ها از من سوال می گردد - به ویژه از آنجایی که توسعه چت ربات های قدرتمند مانند ChatGPT سرعت پیشرفت این رشته را به همه نشان می دهد- اگرچه من مطمئناً ادعا نمی کنم که همه پاسخ ها را دارم، اما چند فکر دارم.
این معاون دانشگاه می افزاید: هوش مصنوعی جامعه را متحول می نماید: ما در حال حاضر شاهد تأثیرات قابل توجهی بر نحوه زندگی خود، کار و حتی بازی ها هستیم. با پیشرفت فناوری ما به راه های خلاقانه تری فکر می کنیم، این امر تأثیر آن را بیشتر آشکار می نماید.
وی می گوید: وقتی درباره هوش مصنوعی صحبت می کنم، اغلب مخاطبان را به چالش می کشم اما با این حال، من معتقد نیستم که هوش مصنوعی می تواند بر دنیا تسلط داشته باشد یا تمام مشاغل را از ما بگیرد.
این استاد دانشگاه معتقد است: سیستم های هوش مصنوعی زمانی مؤثرتر خواهند بود که با مشارکت انسان ها و بهره برداری از نقاط قوت هر دو کار نمایند. از این همین رو معتقدم که در نهایت، هوش مصنوعی روش تحقیق، آموزش دانشجویان و اداره مؤسسات دانشگاهی مان را متحول خواهد نمود.
از نظر تحقیق، فعالیت ها و کوشش های هیجان انگیزی در همه زمینه های دانشگاهی در حال اجرا است. از کاوش در ماشین های حساس تا استفاده از تکنیک های محاسباتی تازه برای کشف داروها و مواد تازه. اما اینها نمونه هایی از پرسش های پژوهشی تازه و روینمودهای اساساً تازه برای حل مسائل پیچیده هستند.
مهم است که تأکید گردد که احتیاج و توانایی درگیر شدن با این موارد مطلقاً محدود به موضوعات علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات و دانشگاهیان با پیشینه علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات نیست، بلکه همه رشته های تحقیقاتی تحت تأثیر هوش مصنوعی خواهند بود و بسیاری از آنها از آن پشتیبانی می نمایند.
از نظر آموزش، مدت هاست که این وعده وسوسه انگیز وجود دارد که هوش مصنوعی تجربه یادگیری را شخصی سازی می نماید، پیشرفت افراد را ردیابی می نماید و محتوا و تکالیف متناسب با سبک ها و توانایی های یادگیری خاص آنها را ارائه می دهد.
این پیشنهاد واقعاً سفارشی در مقیاسی بسیار فراتر از آنچه امروزه در هر دانشگاهی موجود است، عمل می نماید و به برطرف احتیاجهای متنوع و فزاینده گروه های امروزی یاری می نماید، اما نکته این است که تحصیلات دانشگاهی را فقط مربیان انسانی می توانند ارائه دهند.
هوش مصنوعی می تواند سوالات عمیقی را در خصوص ارزیابی های دانشجویان مطرح کند و یا ChatGPT می تواند مقالات بسیار معتبر، پاسخ به تکالیف، برنامه های کامپیوتری و حتی مقاله های مجلات را انجام دهد و ما هم نمی توانیم و نباید به سادگی استفاده از چنین سیستم هایی را ممنوع کنیم، بلکه باید به دقت فکر کنیم که چگونه آنها می توانند کار همه ما از جمله دانشجویان را ارتقا دهند. مثلاً چطور به ایجاد ایده ها، خلاصه کردن بخش های مهم کار و نقد پروپوزال های اولیه یاری نمایند.
با این اوصاف، ما باید اطمینان حاصل کنیم که تکالیف و ارزیابی ها همچنان به تفکر انتقادی، تحقیق مستقل و درک احتیاج دارند که نمی توان آن را به طور کامل به یک چت بات واگذار کرد. برای مربیان و اساتید دانشگاه، سیستم های هوش مصنوعی می توانند بازخورد و تحلیل دوره را در زمان واقعی جمع آوری نمایند.
این روشی قابل اعتماد و عینی به ما می دهد تا موضوعات و مفاهیم چالش برانگیز برای دانشجویان را شناسایی کنیم بدون آنکه تا بعد از امتحانات منتظر بمانیم و یا تحت تأثیر گروه هایی قرار بگیریم که در آن موضوعات جانبدارانه فکر می نمایند.
اما احتمالاً کمترین سؤالی که مورد آنالیز قرار گرفته است این است که چگونه هوش مصنوعی می تواند نحوه عملکرد دانشگاه ها را بهبود بخشد.
از بسیاری جهات، دانشگاه ها درست مانند سایر مؤسسات بزرگ هستند، بنابراین پیشرفت های هوش مصنوعی در زمینه هایی مانند منابع انسانی، امور مالی و بازاریابی باید به طور طبیعی به وسیله محصولات و خدمات استاندارد به آنها سرازیر گردد.
دانشگاهی را تصور کنید که داده ها فقط یک بار در آن وارد می شوند، گم نمی شوند و برای ارائه خدمات ارزشمند به هم متصل می شوند. هوش مصنوعی بالاخره می تواند دانشگاه ها را به مؤسسات مدرن و دیجیتالی تبدیل کند که باید باشند. با این حال، آنچه جالب تر است، تأثیر هوش مصنوعی بر عملنمودهای خاص دانشگاه ها است.
هوش مصنوعی بعلاوه می تواند فعالیت ها و فرصت های فوق درسی جالب را برجسته و برنامه ریزی کند، و بعلاوه سلامت و رفاه روانی را زیر نظر داشته باشد. برای استادان، هوش مصنوعی می تواند وظایف اداری معمولی را که همه ما زمان زیادی را صرف آن ها می کنیم، اتوماتیک کند (به برنامه ریزی جلسه، مطالبه هزینه ها، پر کردن فرم فکر کنید).
بعلاوه می تواند به کشف و خلاصه کردن مطالب آموزشی مرتبط یاری کند و همکاری با محققان مرتبط را که در زمینه های مجاور یا مکمل کار می نمایند، پیشنهاد کند.
اما موانع مهمی به جای مانده است که باید بر آن غلبه کرد. بیشتر سیستم های هوش مصنوعی به داده های زیادی احتیاج دارند که مسائل مربوط به حریم خصوصی، مالکیت داده ها، حق چاپ، مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) و سوگیری را به اشتباه مورد استفاده قرار ندهند.
ضمن اینکه بیشتر سیستم های هوش مصنوعی نمی توانند به راحتی شرح دهند که چرا یک تصمیم خاص گرفته اند، و به ویژه چت بات ها مستعد ارائه پاسخ های قانع نماینده اما کاملاً نادرست هستند. سیستم های هوش مصنوعی در تعاملات اجتماعی ضعیف هستند. آنها فقط نمی دانند چگونه می توانند همکاران مؤثر، بازیکنان تیم خوب یا قوی تصمیمات انسانی باشند.
اگر فرصت ها را در آغوش بگیریم و به صورت مشارکتی کار کنیم، هوش مصنوعی به استادان و دانشجویان در تحقیقات و آموزش یاری می نماید تا شکوفا شوند. همانطور که ChatGPT خود می گوید: اگر از هوش مصنوعی (AI) عاقلانه استفاده گردد، دانشگاه ها برای همه مؤثرتر، مفیدتر و فراگیرتر می شوند
منبع: خبرگزاری مهر