ببینید ، لوکیشن فیلم خانه دوست کجاست؟ ، کوکر؛ روستای زلزله زده ای که کیارستمی دوستش داشت ، سفر از کوکر تا پُشته - هولی

خبرنگاران - مریم ورشو: هر بار که جهتم به گیلان یا شمال می خورد و از رودبار و منجیل می گذرم، وقتی چشمم به زیتون زاران می افتد کامم مانند زیتون ها تلخ می گردد، زیرا هرگز آن خاطره تلخ از یادم نمی رود. به همین علت همواره در این جهت توقفی می کنم تا به خودم بگویم اینها نباید فراموش شوند. لابد می پرسید کدام خاطره؟ برایتان می نویسم؛ از روزی که سرزده آمد و همه چیز را با خود ویران کرد و برد. زلزله را می گویم. زلزله سال 1369 رودبار-منجیل.

• 32 سال گذشت از زلزله ای که 500 هزار نفر را بی خانمان کرد | هنرمندان چگونه فجایع زلزله رودبار را بر فکر تاریخ خالکوبی کردند؟

چه بسیار زنان و مردان و بچه هایی که سال هاست دیگر نیستند و رفتن و نبودشان مانند زلزله هنوز لرزه به جان بازماندگانشان می اندازد. چه بسیار روستاهایی که ناپدید شدند و خانواده هایی که بی خانمان.

راستش هنوز هم که از کنار زیتون زاران رودبار عبور می کنم گمان می کنم ریشه شان در خاک می لرزد. این شاهدان مقاوم و سرسبز؛ این حافظان بی زبانِ غمدیده.

در این میان، اما روستایی هنوز نامش بر سر زبان هاست؛ حتی جهان هم این روستا را می شناسد. جایی به نام کوکر که عباس کیارستمی، کارگردان سرشناس کشورمان سه گانه معروفش یعنی خانه دوست کجاست؟، زندگی و دیگر هیچ و زیر درختان زیتون را در این روستا ساخته است.

جاده خاکی و پراز زیتون کوکر

پس این بار اگر مقصدتان در سفر گیلان است، بعد از رودبار در جهت رستم آباد می توانید سری به کوکر بزنید. وقتی به نزدیکی روستا می رسید زیتون زاران در حاشیه جاده خاکی اش به شما خوشامد می گویند، اما توقع نداشته باشید که کوکر مانند لوکیشن فیلم خانه دوست کجاست؟ سرحال و سرزنده و پرجمعیت باشد. زیرا این فیلم در سال 1365 ساخته شد، یعنی قبل از زلزله رودبار. این زلزله مهیب به کوکر هم رحم نکرد؛ طوری که هنوز بقایای خانه های ویران این روستا شهادت به روزگاری می دهند که زمین دهان باز کرد و آدم ها و داستان ها و خانه هایشان را یک جا بلعید.

با این حال لوکیشن فیلم خانه دوست کجاست؟ کیارستمی در حافظه بسیاری از ما مانده است. تپه ای که روی آن یک جهت زیگزاگی به درختی تنها می رسد. آنجا که احمد یکی از شخصیت های کودک فیلم با عبور از کنار پیرمردهای بیکار روستا، تپه را بالا می رود. این صحنه یکی از صحنه های برجسته و تاریخی و ماندنی در فیلم های عباس کیارستمی است.

با پرس وجو از اهالی به تماشا این تپه می روم. دیگر از آن جهت زیگزاگی خبری نیست. تپه از درختان زیتون پر شده است، اما به گفته اهالی کوکر یکی از درختانی که عباس کیارستمی خودش آن را کاشته بود هنوز جان دارد. این کارگردان عادت داشت برای لوکیشن هایش هرجا که احتیاج داشت درخت بکارد. از میان آن درختان که بعضی از آنها خشکیده اند، اما یکی از آنها همچنان سرپا مانده است. در واقع کیارستمی به منظره ها بی نظیر و شیوه زندگی مردم عادی اکتفا نمی کرد و هرجا احتیاج بود به این جلوه های بصری می اضافه کرد.

در نزدیکی روستای کوکر روستای دیگری به نام پُشته قرار گرفته است که این روستا نیز محل فیلمبرداری این فیلم ها بوده است که می توانید سری هم به این روستای زیبا بزنید. تا ببینید پسر بچه فیلم خانه دوست کجاست؟ چه جهتی را برای پیدا کردن دوست خود از کوکر تا پشته طی نموده است.

در سفر به گیلان گاهی باید از جاهای پربازدید دل کند و به دل تاریخ رفت. باید در کنار لذت بردن از چشم اندازها و منظره ها طبیعی بی نظیر گاهی داستان آدم هایی که دیگر نیستند را هم دنبال کرد تا شاید دوباره روستاهایی مثل کوکر و پشته با رفت و آمد بازماندگان و گردشگران دوباره جان بگیرند.

• توضیحات یکی از اهالی کوکر درباره فیلم خانه دوست کجاست؟