آنالیز بازی Captain Tsubasa؛ سوباسا می تازد - هولی

این سریال انیمه ژاپنی فوق محبوب در ایران که در دنیا نیز معروفیت بسزایی داشته و در داخل مرز های ژاپن به مانند یک افسانه با آن رفتار می شود. این افسانه ورزشی حالا در کالبد یک بازی نسل هشتمی آمده تا بار دیگر ما را با تیم شاهین و بازیکنان وفادار و حرفه ای او همراه سازد.

نام اصلی فوتبالیست ها در واقع کاپیتان سوباسا است. مانگایی که در سال 1978 ایده درست شدنش به وجود آمد (به خاطر جام دنیای آرژانتین همان سال) و در نهایت در مجله معروف شونن جامپ و در سال 1981 به طبع چاپ رسید. شاید جالب باشد بدانید علت ساخت کاپیتان سوباسا حضور تیم ایران از قاره آسیا در جام دنیای 1978 بوده، همانطوری که خود سازنده این سری در مصاحبه ای این موضوع را تایید نموده است:

ژاپن کشوری بود که فوتبال در آن محبوبیتی نداشت و بیس بال به مراتب بیشتر در بین مردم مورد توجه قرار می گرفت. در جام دنیای 1978 که ایران به عنوان تنها نماینده آسیا در رقابت ها حاضر شده بود و شور و هیجان خاصی به مردم کشورش اعطا نموده بود تا با لذت خاصی این رقابت ها را تماشانمایند ایده ساخت کارتون فوتبالیست ها را در فکر من زنده کرد و من برای ساخت این اثر جاودانه و تبدیل فوتبال به عنوان رشته ورزشی عامه پسند در شرق آسیا و بعلاوه ژاپن کوشش کردم.

کاپیتان سوباسا ماجرای سوباسا اوزارا را تعریف می کرد، پسری 11 ساله و عشق فوتبال که زندگانی اش از کودکی به توپ فوتبال گره خورده (این توپ چهل تیکه یک بار جان او را در یک برخورد با کامیون نجات داده!) و میخواهد برترین فوتبالیست دنیا شود.

سوباسا در راه تبدیل شدن به یک قهرمان، وارد تیم شاهین می شود و با دوستان زیادی همسفر می شود و در این راه با خیلی از افراد نیز به رقابت می پردازد تا بتواند خودش را قوی و قوی تر کند. بسیاری از رقبای سوباسا در نهایت تبدیل به دوستانش می شوند، اما مسیری که او برای قهرمانی می پیماید، دستمایه ساخت انیمه ای طولانی شده بود که بعد ها دنباله هایی از آن ساخته شد و اخیرا نیز ریبوتی از فصول اولیه آن ساخته و عرضه شده است.

در این میان باید تاکید کنم که در ایران دو سری فوتبالیست ها پخش شد که این ماجرا به اشتباه صدا و سیمای ملی برمی شود. انیمه Ganbare, Kickers! یک انیمه 26 قسمتی بود که در ژاپن نیز نتوانست با کاپیتان سوباسا رقابت کند و نام قهرمان اصلی آن کاکرو بود، این انیمه در ایران با نام فوتبالیست ها به صورت ناقص پخش شد و هیچ ربطی به ماجرای کاپیتان سوباسا نداشت.

سوباسا رویای بسیاری از فوتبالیست های امروز دنیا بوده و الهام بخش آن ها برای تبدیل شدن به یک بازیکن بوده است. این ماجرا در بین ما ایرانیان نیز کم و بیش وجود داشته و کسی نیست که پا به توپ باشد و دلش نخواهد مانند سوباسا بازی کند. انیمه کاپیتان سوباسا در دنیای بازی های ویدیویی نیز مورد توجه زیادی قرار گرفته، اما عمده این آثار رنگ خارج مرز های ژاپن را به خود نتماشاد.

یکی از معروف ترین بازی های اقتباسی از روی این انیمه به عنوانی برای بیش از 20 سال پیش برمیشود. بازی Captain Tsubasa III: Koutei no Chousen که برای کنسول سوپر فامیکام (که در ایران نسخه جعلی آن با نام میکرو معروف شده بود) عرضه شد و دنباله های پیروز آمیز آن یعنی Captain Tsubasa 4: Pro no Rival Tachi و Captain Tsubasa 5: Hasha no Shōgō Campione هر سه بسیار درخشان ظاهر شدند و البته فقط با زبان ژاپنی!

بیراه نیست اگر بگوییم بیشتر بازی های فوتبالیست ها تا امروز به زبان ژاپنی عرضه شده است و تعداد معدودی از آن ها همانند Captain Tsubasa: New Kick Off به زبان های دیگر عرضه شدند. بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions اولین حضور جدی این فرنچایز در بازی های دنیای است و یکی از برترین آنها. با ما همراه باشید تا ببینیم رقیب فانتزی Pes و Fifa چه حرف هایی برای گفتن دارد!

بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions دو بخش داستانی دارد، یکی ماجرا های خود کاپیتان سوباسا و تیمش را روایت می نماید و دیگری نام New Hero را یدک می کشد. خود بازی توصیه می کنم که اول بخش داستانی سوباسا تجربه شود و این توصیه برترین کاری است که بازیسازان به شما می نمایند. شما با ورود به این بخش و با پیشروی در بازی، اولا دائما یک سری حرکات را تمرین می کنید و در ثانی گیم پلی کاملا متفاوت بازی نسبت به تمام بازی های فوتبالی که تا امروز انجام دادید را تجربه می کنید.

داستان این بخش از بازی بسیار آشناست و رقابت تیم شاهین با رقبایی، چون ایشنایدر و براداران تاچیوانا را پیش رو خواهید داشت. این بخش داستانی نهایتا 5 ساعت به طول می انجامد و شما به همراه سوباسا و کاراکتر های آشنای دیگری مانند ایشی زاکی، موریزاکی، ایزاوا، تاکی و… در میدان حاضر خواهید شد.

در بین مسابقات میان پرده هایی وجود دارد که کاراکتر ها با یکدیگر در آن دیالوگ های زیادی رد و بدل برقرار می نمایند و در کنار این موضوع، بخشی مجزا نیز وجود دارد که عقبه و پیشینه کاراکتر ها را به صورت کات سین هایی کوتاه به تصویر می کشد. این بخش هم مروری برای آشنایان این سری به شمار میرود و هم برای ناآشنایان با دنیا سوباسا، یک دائره المعارف تصویری فوق العاده است.

اما گیم پلی بازی چگونه است؟ در یک کلمه اگر تعریف بشود اینست: بسیار هیجان انگیز، ولی شاید به مرور تکراری. اما چرا از لفظ شاید به کار می برم؟ چون برای من شخصا این گیم پلی سرعتی و فانتزی اصلا تکراری نشد، اما می توانم حدس بزنم که این ماجرا برای افرادی که طرفدار دو آتشه این سری نباشند رخ بدهد. اما بیایید جزیی تر این ماجرا را آنالیز کنیم.

بگذارید خیالتان را راحت کنم، بازی حالت نقش آفرینی و نوبتی ندارد و یک بازی Real Time به تمام معناست. شما وقتی توپ دستتان نیست دو راه دارید، یا توپ را از بازیکن حریف بگیرید و او را دریبل بزنید یا به سمت او تکل حواله کنید. خوشبختانه یا بدبختانه در بازی چیزی به نام خطا تعریف نشده و شما ممکن است یک کاراکتر را با تکل خشمگین خود به آنسوی میدان سوت کنید، اما هیچ مسئله ای برایتان پیش نمی آید!

وقتی توپ دستتان است می توانید پاس بدهید، پاس تو عمق بدهید یا سانتر کنید. در کنار این موارد (که شوت را هم شامل می شود) پیشروی سرعتی و دریبل کردن را نیز جزو گزینه هایتان بگذارید. هر بازیکن نوار قدرتی دارد که با پیشروی و دریبل کردن این نوار خالی می شود و با خالی شدن آن، امکان پیشروی تقریبا صفر می شود. شما با دکمه دریبل بازیکنان را طی اکشن هایی هیجان انگیز جا می گذارید و در نهایت یا باید پاس بدهید یا خودتان شوت کنید.

شوت کردن نیز با پر کردن دکمه شوت انجام پذیر است و این نوار باید به یک حدی برسد تا به اصطلاح شوت شگفت انگیزی (جادویی!) بزنید. پر شدن این نوار در حالت عادی خیلی طول می کشد و یحتمل تا بخواهید آن را پر کنید، یک بازیکن می آید و دمار از روزگارتان در می آورد، اما اگر بتوانید تاکتیکی بازی کنید و یکی دو نفر را جا بگذارید، هوش مصنوعی این عنوان این امتیاز را به خاطر بازی خوب شما می دهد تا نوار شوت تان سریع تر پر شود.

یکی به دو کردن و پاسکاری در بازی کمی سخت است و تنظیمات قبل از ورود به میدان نیز چندان کامل نیست. هرچند می توانید تکنیک هایی خاص را بین اعضای تیم پخش کنید که برخی از آن ها عینا از انیمه وام گرفته شده اند مانند تله آفساید که با فعال کردن این سیستم، بازیکنانتان سعی می نمایند حریف را وارد آفساید سازند.

در حین بازی و با انجام حرکات شگفت انگیز، یک نوار دیگر که کلی تر است و در پایین صفحه قرار گرفته است پر می شود که با پر شدن آن می توانید وارد حالت V-Zone بشوید؛ حالتی که در آن بازیکنان سرحال می آیند، نوار قدرتشان زود به زود پر می شود و دروازه بان حریف نیز استرس می گیرد و امکان گل خوردنش بیشتر می شود.

شوت های معمولی در بازی امکان ندارد به گل تبدیل شوند (لااقل طی ده ها ساعت تجربه من این اتفاق نیفتاد) و حتما باید شوت قدرتی به دروازه بان بزنید. برخی شوت ها به وسیله او مشت می شوند و به زمین برمی گردند که فرصت دوباره ای برای گل زدن است و برخی از شوت ها نیز که کار درست باشند با دروازه بان به اتفاق یکدیگر وارد تور دورازه خواهند شد! شوت های جادویی و قدرتمند بازیکنانی نظیر سوبا با تمرین و کسب امتیاز به دست خواهند آمد و شما شاهین و ببر ها را نیز در بازی خواهید داشت که همراه توپ به سمت دروازه حمله نمایند.

شما کنترل خاصی روی دروازه بان ندارید، اما باید حواستان به نوار قدرت او باشد. بعلاوه اگر قدرت V-Zone خود را خرج ننموده باشید می توانید در حین دریافت یک شوت آن را روی دروازه بان خود فعال کنید. در این حالت مطمئن باشید اگر خود شخص کاکرو و سوباسا با یکدیگر هم شوت زده باشند، دروازه بان به آسانی آب خوردن توپ را خواهد گرفت. پس در مصرف این قابلیت تفکر زیادی کنید!

بخش داستانی بازی درجه سختی قابل تنظیمی ندارد و این موضوع به وسیله هوش مصنوعی بازی انجام می گیرد. شما به وضوع متوجه سخت شدن و آسان شدن بازی می شوید. مثلا اگر یک گل بزنید و جلو بیفتید، حریف سرسخت تر می شود و اگر عقب بیفتید، بازی کمی شل می گیرد تا به آن برسید. این سیستم کمی عجیب و غریب است، اما از این دست ناسازگاری ها در بازی کم نیست و در ادامه به مورد دیگر آن نیز اشاره خواهیم کرد.

بازی ها فقط یک فوتبال صرفا ورزشی نیستند و حالت سینماتیک انیمه را کاملا حفظ نموده اند، اما چطوری؟ سیستمی که در اینجا به کار رفته شبیه به همان سیستمی است که در بازی نسخه های سوپرفامیکام وجود داشت: نمایش یک میان پرده در وسط بازی در صورت اتفاق افتادن یک موضوع خاص. اما این یعنی چه؟ بیشتر شرح می دهم.

اگر شما با برداران تاچیوانا در حال رقابت باشید و توپ را به تیم حریف واگذار کنید و آن ها وارد محوطه جریمه شما بشوند، بازی وارد یک حالت سینماتیک شده و این دو برادر کذایی، حرکت جادویی خود را انجام می دهند که نود و نه درصد منجر به گل می شود. حال اگر آن ها وارد محوطه جریمه شما شده باشند، ولی از قضا شما ایشی زاکی را در آنجا داشته باشید، ایشی جلوی حمله آن ها می ایستد، یا اگر سوباسا آنجا باشد، او این کار را می نماید. تماشا این کات سین ها بسته به شرایطی که اتفاق می افتد امکان پذیر است و اگر شما در کل بازی نگذارید که توپ دست آن ها بیفتد، هیچ وقت این ها را نمی بینید.

فاز سینماتیکی که بازی در کنار گیم پلی هیجان انگیز خود رو نموده، باعث شده که بازی از مجذوب کنندهیت دوچندانی بهره مند شود. بخش داستانی New Hero نیز گل سرسبد ماجراست که ارزش بازی را بسیار بالا می برد. در این بخش شما قهرمانی را با استفاده از صد ها عناصر و ویژگی که بازی در اختیارتان قرار می دهد می سازید و با قهرمان خودساخته خود وارد یک بخش داستانی کاملا تازه می شوید که در انیمه ها وجود نداشت.

شما از بین سه مدرسه ورزشی یکی را باید انتخاب کنید و داستان آن را پیش ببرید. هر مدرسه داستان مجزا و منحصر به فرد خودش را دارد و این خطوط داستانی هر یک هشت الی ده ساعت طول می کشند. اینگونه می شود که زمان حالت داستانی بازی با احتساب سه خط داستانی مجزا، به نزدیک 40 ساعت هم می رسد! داستان این مدارس هیجان و فراز و فرود کافی را داشته و هرچند به پای انیمه نمی رسد، اما نمره کاملا قابل قبولی می گیرد ضمن اینکه شخصیت های آشنا در آن به کرات دیده می شود و هر یک چندین خاتمه بندی دارند!

قهرمان و تیمی که در این بخش می سازید را می توانید هم در حالت آنلاین و هم در حالت آفلاین به کار بگیرید. در واقع هر کاری در هر بخشی از بازی انجام دهید می توانید در بخش های دیگر از آن نعمت بهره مند شوید. برای قوی شدن شخصیت و تیم خودساخته تان نیز باید کوشش کنید آن هم نه یک بار بلکه چندین بار. برای اینکه کاملا قوی بشوید و به تمام قدرت ها دست پیدا کنید شاید لازم شود که چندین و چندین بار مراحل داستانی را از نو طی کنید! نگران نباشید در این حالت بازی به شما اجازه می دهد تا کات سین ها را رد نید و صرفا به بازی بپردازید.

اینکه بازی از شما می خواهد تا قهرمان و تیم تان را تمرین و تکرار قدرتمند سازید، حس جالبی دارد، ولی از آنسو ممکن است باعث شود که برخی از گیمر ها از بازی خسته شوند. همانطور که در ابتدای مطلب هم گفت گیم پلی بازی به شدت درگیرنماینده و مجذوب کننده و خلاقانه است، اما شاید برای عده ای پس از چندین بار تکراری به نظر برسد، به خصوص عده ای که با کاراکتر ها چندان انس ندارند و آن ها را نمی شناسند.

گرافیک بازی در نوع خود جالب است و از تکنیک همیشگی بازی های اقتباسی انیمه ای در آن استفاده شده است. تیم سازنده این بازی بیشتر به خاطر ساخت عناوینی، چون Senran Kagura شناخته می شود و پیش از ساخت این بازی عناوینی که ساخته بود چندان قابل توجه نبودند، ولی این تیم توانسته با ساخت بازی کاپیتان سوباسا، قدمی بلند در کارنامه بازیسازی خود بردارد.

صداپیشگی بازی نیز تماما به صورت ژاپنی بوده و خبری از دوبله انگلیسی یا هر زبان دیگری نیست، اما صدا ها کاملا به شخصیت ها نشسته اند. یادتان باشد احتمالا از شنیدن برخی اسامی به صورت ژاپنی تعجب کنید چرا که صدا و سیما برخی نام ها را کاملا تغییر داده بود، به عنوان مثال کاکرو که در واقع نام اصلی اش کوجیرو بود.

بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions اولین گام درست و حسابی این فرنچایز در بازی های دنیای است و یک بازی فوتبالی کاملا متمایز و فانتزی را ارائه می نماید که تجربه آن برای طرفداران حس بسیار خوشایندی را خواهد داشت.

خلاصه بگم که…

استفاده از فرمول اولیه بازی های پیروز دوره سوپرفامیکام و وجود بخش ساختن قهرمان و پرورش تیم خودتان و امکان استفاده از این تیم در تمام بخش های بازی از جمله رقابت های آنلاین در کنار تمام ویژگی ها و کاراکتر های آشنای این سری محبوب به همراه اطلاعات اضافه و داستان اورجینال و تازهی که در بازی وجود دارد، همه و همه کاری نموده که بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions یک عنوان شگفت انگیز به حساب بیاید. ممکن است گیم پلی جالب بازی بعد مدتی تکراری شود، اما سعی کنید با آشنا شدن هرچه بیشتر کاراکتر ها و عقبه و پیشینه آنها، بیشتر و بیشتر با فضای داستانی بازی انس بگیرید.

می خرمش

طرفداران این سری یکی از وظایفشان تجربه این بازی است و دیگر گیمر ها نیز اگر قصد دارند یک بازی ورزشی و فوتبالی کاملا متفاوت با حال و هوای انیمه ای را تجربه نمایند می توانند سری به Captain Tsubasa: Rise of New Champions بزنند. بازی برای آن ها چیز های زیادی در چنته دارد.

نمی خرمش

بازی ممکن است برای عده ای بعد از مدتی تکراری بشود. اگر توقع یک فوتبال واقعی مانند Pes و فیفا را دارید هم بهتر است بیخیال بازی بشوید. اینجا تقریبا هیچ چیزی شبیه به فوتبال واقعی نیست.

پ